ورجمکرد:
وَرجَمکَرد،مشهورترین و نخستین شهر آرمانی در دوران اساطیری.
آفریدگار به جمشید پادشاه ایران زمین هشدار داده بودكه سه زمستان دهشتناك در پيش است و چنين شد كه جمشید دژي بنا كرد و تخمه همه حيوانات مفيد،گياهان و بهترين مردمان را بدانجا برد. و آن دژ باستانی ورجمکرد نامیده شد.ورجمکرد، نام پناهگاهی زیرزمینی و بزرگ است که جم» یا جمشید به فرمان اهورامزدا آن را به شیوه‌ای که بندبند آن در وندیداد اوستا مشخص شده، بنا کرد تا در برابر تغییرات جوی آینده ،سیلاب بزرگ و طوفان و زمستان سخت و کشنده ای که در راه بود، مردمان و جانوران به آن پناه جویند.پدید آورنده این زمستان ملان(ملکوش) نام دارد و او دیوی است که در پایان هزاره هوشیدر،زمستان سختی پدید می آورد و سه سال زمین را دچار طوفان و برف و تگرگ میسازد و آن را ویران میکند.بنابر تحقیقات پروفسور مری بویس،ساختن ورجمکرد دارای یازده حکم بود که بنده در قسمت پایین به چندی از اون ها اشاره میکنم:
۱_فضای شهر باید چهار گوش و چهار ضلع آن با هم برابر باشد
۲_زمین به سه قسمت تقسیم شود
۳_مجموعاً ۱۸ گذرگاه در شهر ایجاد شود، به طوری که ۹ گذرگاه در بالای شهر، ۶ گذرگاه در وسط، و ۳ گذرگاه در پایین شهر ایجاد گردد. در اینجا گذرگاه همان محله فرض شده است.
۴_طول هر ضلع باید به اندازه یک میدان اسب سواری(۲۳۰متر)باشد
۵_شهر باید دارای یک دروازه برای عبور نور باشد
درباره این سایت